WILCZYCA MARKA PIESTAKA. FILM (1984)

11.04.1983 Premiera filmu Wilczyca w reżyserii Marka Piestraka, na podstawie scenariusza Jerzego Gierałtowskiego, autora literackiego pierwowzoru – opowiadania “Wadera”. 

 Obraz nietypowy w polskiej kinematografii, łączący dwa jej marginesy – „kino grozy” i „ kino lesbijskie”. Powiązanie demonizmu z pożądaniem lesbijskim to jeden z najpopularniejszych mariaży w kinie światowym, ale nie polskim. Tytułowa wilczyca to demonica, która „zagnieżdża się” w dwóch kobietach: Marii, żonie Kacpera Wosińskiego i hrabinie Julii, małżonce hrabiego Ludwika, właściciela Rosołowic (obie postacie gra Iwona Bielska).

Wilczyca to wiedźma, w wersji Piestraka wcielenie mizoginii – zadziwiający zlepek uprzedzeń wobec kobiet i stereotypów na ich temat. Wilczyca jest więc próżna – spędza życie na strojeniu się, jest podła – gardzi ludźmi i kieruje się żądzą zemsty, jest zdrajczynią narodu – lekceważy sprawę polską i ma romans z zaborcą – oficerem austriackim Ottonem von Furstenberg, jest bezbożna – wyrzeka się wiary chrześcijańskiej i jest dzieciobójczynią – robi sobie skrobankę, 

karząc tym męża, jest też rozwiązła – zatraca się w seksie i wdaje się w romanse z nudów, oczywiście także lesbijskie – wiąże się ze swoją damą do towarzystwa, Hortensją Vitie (Hanna Stankówna), by ją bezwzględnie porzucić, gdy pojawia się seksualnie atrakcyjny mężczyzna.

Taki demoniczny portret kobiety można potraktować kampowo – widzieć przesadę i śmiać się z zalęknionej wyobraźni twórców, ale można też zobaczyć jako niebezpieczne zjawisko kulturowe stygmatyzujące lesbijskość, przez łączenie jej ze złem.

************