1988 Wydanie zbioru opowiadań Ewy Schiling „Lustro”. W piśmie Zadra, jedna z recenzentek pisała, że “jest jednym z głosów, które przerwały ciszę. Ma zatem swoje niezaprzeczalne plusy - jako jedna z pierwszych oryginalnie polskich prób literackiej artykulacji doświadczenia lesbijskiego i, co więcej, jako próba, która w pewnym stopniu uwzględnia perspektywę feministyczną (to już zupełna rzadkość)”.

Zaletą tekstów Schilling jest też - jak pisała Marta Cuber w “Les-silent-story. O polskiej prozie lesbijskiej (nie tylko najmłodszej)” - ukryty autobiografizm. „O doświadczaniu własnej seksualności Schilling mówi głosami innych […] Nie korzysta z narracji męskiej, znanej z «Poganki», a ustawia jeszcze głos w pierwszej osobie, nie pisze hipotez, jak Gruszecka, ale kreuje odrębne, za każdym razem inne, światy fikcji. Najczęściej, uprawdopodobnionej. Zwierza się z homoseksualności z pomocą konwencji literackiej. Zatem pytanie o wymiar artystyczny jej tekstów nie ma większego sensu”.

Sama autorka potwierdza w wywiadzie, przeprowadzonym przez Kaję Żurawek, insiderską perspektywę swej twórczości: „ja po prostu piszę o tym, co mnie obchodzi. Mam swoje obsesje tematyczne, sprawy, które poruszają mnie cały czas. Oczywiście, że o lesbijkach, bo to jest moje. Przeze mnie przeżyte i odczute najgłębiej. Z tym że "o lesbijkach" nie musi znaczyć wyłącznie o sprawach uczuciowych<.”

Ewa Schilling konsekwentnie pisze o lesbijkach i wydaje kolejne zbiory opowiadań: „Codzienność” i „43 opowiadania” oraz powieści: „Akacja” i „Głupiec”.

**************

ODNOŚNIKI L*AW
*********************
http://lesbijskiearchiwumwirtualne.pl/literatura/532-codziennosc-lesbijek-2010

KONTEKSTY & LINKI

TEKSTY
https://www.biblionetka.pl/art.aspx?id=59877
http://pismozadra.pl/archiwum/zadra-3/402-co-widac-w-lustrze
https://queer.pl/artykul/187022/wywiady-repliki-ewa-schilling
http://ewaschilling.pl/
https://books.google.pl/books?isbn=836110111X
https://books.google.pl/booksid=UNJv1JGe1C